وظیفه

سخت است.خیلی هم سخت است.سخت است که وظیفه محور بشوی وتمام هم و غمت این باشد که فقط و فقط کاری را پی بگیری که وظیفه ات است.تشخیص وظیفه و حرکت در آن مسیر یعنی تو به پیشرفت ظاهری خود نمی اندیشی وبه این فکر نمی کنی که اگر این کار را بکنم یا با فلان مجموعه همکاری کنم برای پیشرفت و موفقیتم مفید است بلکه به این فکر می کنی که چه کاری برای آرمانم مفید است و آن را انجام دهی حتی اگر به ظاهر برای نفست نفعی نداشته باشد.اگر وظیفه محور شدی ودر راه وظیفه ات تلاش کنی حتی اگر به نتیجه هم نرسی باز موفق شده ای چون لایکلف الله نفسا الا وسعها.کاش پیشرفت های ظاهری جای انجام وظیفه را نگیرد.و خیلی سخت است خیلی.

بال بهشتی

خدایا شکرت بخاطر الطاف بی حد و مرزت به من.خدایا ممنونتم به خاطر همه چیز.به خاطر همه چیز.من دیگر پرنده ای با یک بال نیستم.خداوند به من یک بال دیگر هدیه داده.بالی که تا بهشت می توان با او رفت.

نمی دانم خوبم یا بد

مشغله هایم زیاد شده.آنقدرزیاد که حتی نمی دانم حالم خوب است یا بد.من دیگر حسام قبلی نیستم.الان بیشتر به بی خانمان بودنم علم پیدا کرده ام آخه دنیا سراب است، و حالا تو بیاب پرتقال فروش را!

دادگاه جای بدی نیست.

من مانده ام که چرا به اتهامات فرزندان آقای هاشمی یا پسران جناب ناطق یا این همه افرادی که در فضای بلبشو و به اعتقاد من دور از اخلاق جامعه شایعات زیادی پیرامونشان است رسیدگی نمی شود.این را نه به خاطر این می گویم که دوست دارم ایشان محکوم شوند،بلکه به این علت می گویم که حقیقت نمایان شود.اگر این افراد مجرمند باید محکوم شوند و وابستگی و هیچ چیز دیگری نباید مانع آن شود چه اینکه طبق اصول 20و19 قانون اساسی همه افراد در برابر قانون یکسانند حتی رهبر(اصل 107). واگر متهم نیستند باید زمینه ای فراهم شود که این ها سرشان را بالا بگیرند و حتی اعاده حیثیت نمایند.و این دو امر محقق نمی شود مگر در دادگاه.طرح این مسئله در دادگاه حق دو طرف است و به اعتقاد من نه تنها مدعی العموم یا شاکی خصوصی باید بر آن اصرار داشته باشد که متهم نیز باید از آن استقبال کند.اساسا تصور غلطی از دادگاه دارد و فکر می کنیم هر کسی که به عنوان متهم یا خوانده به دادگاه می رود حتما ریگی در کفش دارد.در حالی که این تصوری اشتباه است.خیلی اوقات حکم دادگاه سوتفاهم هایی که ممکن است مدت ها موجب کدورت شود را حل کند.دادگاه محک است و بهترین و تنها جا برای مطرح شدن خواسته ها و شکایات.طرح اتهامات در منظر افکار عمومی نتیجه ای جز التهاب و بی اخلاقی ودر درجه حاد آن آنارشیسم ندارد که مسلما درست نیست چه آن که حضرت امیر می فرمایند:«لابد من امیر ام من عادل او فاجر».و وای بر ما و جامعه ما اگر چند در صد از این شایعات که ما آنها را در افکار عمومی بسط می دهیم خلاف واقع باشد.گناهی بزرگ و نابخشودنی.قرآن می فرماید این مسئله اگر پیش شما کوچک می نماید در پیشگاه پروردگار بسیار عظیم است.بهترین کار در شرایط کنونی رسیدگی به اتهامات این افراد است البته در فضایی دور از جنجال و هیاهوهای رسانه ای.

صحبت های آقا و برداشت های گلچین شده ما

شاید برای کسانی که آشنایی هرچند کمی با فضای سیاسی کشور دارند،پیش بینی تیترهای خبرگزاری ها و روزنامه ها در رابطه با صحبت های آقا در دیدار با دانشجویان کار سختی نباشد.


هر کدام از خبرگزاری ها و روزنامه ها آن قسمت از صحبت های رهبری که به افکار خودشان نزدیک تر است را تیتر می کنند.محال ممکن است که مثلا رجانیوز این جمله را تیتر کند که:«در قضایا افراط وجود نداشته باشد.تندروی انسان را به پیش نمی برد.»یا محال است که اعتماد تیتر کند که:«دشمنان به این راحتی ها دست بردار نیستند.صحنه گردان هایی دارند صحنه گردان هایی هم پیدا می کنند.»عادت کرده ایم که با پیش داوری های قبلی خود با امور مواجه می شویم.«تومنون ببعض و تکفرون ببعض».برای مثال عرض می کنم که گاهی قرآن را تورق می کنیم که از آن آیاتی پیدا کنیم تا ایده از پیش تعیین شده خود را به زیور کلام وحی بیاراییم،و گاهی زانوی تلمذ در پیشگاهش می زنیم و قلب خود را بدون هیچ پیش داوری و حب و بغض پذیرای مفاهیم و القائات قرآن می نماییم.من نمی خواهم صددرصد گونه اول را رد کنم ولی گونه دوم شیوه بهتر و نزدیک به صواب تری است.


توجه کامل به تک تک جملات رهبری و عدم اعتنا به تاویل و تفسیر آن قسمت هایی که معنای متبادر شده آنها با افکار ما صددرصد عجین نیست چیزی است که باید به آن توجه شود.


متاسفانه این چند مدت بی توجهی مزمنی نسبت به اصول 22،34،37و... خیلی از تحلیل های ما را در بر گرفته است.اصولی که تنها از قوانین وضعی نیستند و ریشه در ژرفای عظیم تعالیم اسلامی دارند.به عبارتی دیگر این اصول،اصول مدون شده شرع اند که سرپیچی از آن حرام و مخالفت با پروردگار است.و این چیزی نیست که زیبنده فعالان سیاسی حکومت اسلامی باشد.


آن صحبت هایی که دوای درد ماست و باید بنوشیم هر چند به کام ما تلخ است را مرور می کنیم:


*رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به سخنان چند نفر از دانشجویان درباره لزوم برخورد و محاکمه مجرمان پشت پرده حوادث اخیر خاطرنشان کردند: در مسائلی با این درجه از اهمیت، نباید با حدس و گمان و براساس شایعه حرکت کرد.


*همه مطمئن باشند که در مقابل جرم و جنایت هیچگونه اغماضی نخواهد شد اما در مسائلی به این اهمیت، دستگاه قضا باید براساس دلایل محکم قضاوت کند و حتی اگر برای بسیاری از شایعات، شواهد و قرینه هایی وجود داشته باشد این شواهد نمی تواند مبنای قضاوت قرار گیرد.بنده هم خیلی از این شایعات را می شنوم.بعضی از این شایعات هم ممکن است مطابق واقع باشد اما اینها نمی توانند اثبات کننده جرم باشند.


*ایشان با تشکر و تقدیر از خدمات پلیس امنیت، پلیس انتظامی و بسیج خاطرنشان کردند: این خدمات بزرگ نباید موجب رسیدگی نکردن به برخی جرائم شود و اگر کسی با وابستگی به هر کدام از این سازمانها، تخلف و جرمی مرتکب شده، باید کاملاً رسیدگی شود. (ایشان از برخی از این اعمال با عنوان جنایت نام بردند.)


*من چیزی را که برایم اثبات نشده را نمی گویم.شما هم نباید بگویید.


*عده ای، ظلم بزرگی را که پس از انتخابات به مردم و نظام اسلامی شد و هتک آبروی نظام در مقابل ملتها را نادیده می گیرند و مسئله کهریزک یا کوی دانشگاه را قضیه اصلی قلمداد می کنند اما این نگاه، خود یک ظلم آشکار است.


*طراحان حوادث اخیر، صحنه گردانانی دارند و صحنه گردانان دیگری نیز پیدا می کنند.


*در قضایا افراط وجود نداشته باشد.تندروی انسان را به پیش نمی برد.

بدون شرح

بخشی از صحبت های دیروز آقا:دل‌هایی که پیام مهم قرآن را دریافته‌اند، به خاطر اغراض و مسائل شخصی، وحدت عظیم ملی را برهم نمی‌زنند.

خاک بر سرم.

باید دست هایم را می شستم.در زمانه ی فراگیری آنفولانزای خوک ها بدون شستن دست نمی شود پای سفره نشست.

سفره رمضان پهن شد و من هنوز دست های را نشسته ام.